Harpen in Honduras! Een vervolgverhaal…

Precies een jaar geleden gingen harpiste Brendy Boj, haar dochter Pamela en ik op reis, met de bus, met onze bagage plus 5 haakjes harpen in dikke tassen. Je had het moeten zien, het gezicht van de bus chauffeur toen hij die drie vriendelijk glimlachende meiden met 5 harpen zag, ja die moesten mee, en heel voorzichtig. Dus alle koffers van die lijndienst werden opnieuw gerangschikt zodat de harpen erboven op konden liggen. De kleinste namen we mee de bus in, op schoot, voor de 14 uur durende bustocht van Guatemala, via el Salvador, naar Honduras. Het avontuur was begonnen! Maar daar waren ze dan, de eerste haakjesharpen voor Honduras. Op een zaterdag in januari 2024 gaven Brendy en ik de hele dag introductie lessen, we ontvingen kinderen, tieners, volwassen, van beginners tot professionele muzikanten in hoofdstad Tegucigalpa. En mensen werden betoverd door de vorm en klank van de keltische harp.

Brendy en ik speelden samen een concert voor vrouwen in een sloppenwijk, als kadootje voor hen om even te ontspannen. Even wegdromen uit de harde realiteit, je zorgen vergeten en zweven op de klanken van de harp. Ze vonden het heerlijk en namen zich voor om vaker de radio aan te zetten en mee te zingen thuis.
Daarna organiseerde mijn vriendin Caridad een groots concert in de binnentuin van een museum in het centrum van hoofdstad Tegucigalpa. Groot was mijn vreugde dat de stoelen en gangen zich vulden met oude bekenden, voor het eerst in jaren een harpconcert in Tegucigalpa. Brendy en ik speelden solo en samen, eigen repertoire en ook lokaal bekende meezingers.

Toen gaf ik weer een workshop therapeutische muziek, aan bekende en nieuwe gezichten. Samen voelen, lachen, huilen, wat doet muziek met je en hoe kan je dat inzetten om anderen te helpen ontspannen en helen? We gingen naar ziekenhuizen en bejaardenhuizen, met een mooie mix instrumenten en melodieën. De muzikanten waren diep geraakt door de impact van muziek op kwetsbare mensen, de manier om interactie aan te gaan, de blije gezichten te zien te midden van angst en pijn. Over dit project meer in een aparte blog. Want ook hier interessante ontwikkelingen en uitdagingen.

En hoe ging eigenlijk het verder toen ik terug naar Nederland kwam?

We spraken af dat Brendy Boj online harplessen zou geven, aan de studenten in Tegucigalpa. Dit organiseren we via de muziekschool van lokale stichting FARECOH. En ontstonden twee groepen met verschillend niveau. De studenten hebben ieder een harp thuis. Het hele jaar is er wekelijks les geweest via Whatsapp video bellen en de harpen worden intens bespeeld en maandelijks gewisseld. Deze lessen worden vanuit Nederland gesteund door donaties aan stichting Helende Harp en door mijzelf, ArpaLisa. Dit houdt de continuïteit erin.

Groot was mijn verbazing toen ik een telefoontje kreeg van een van de leerlingen ‘ik ben luthier en ik wil graag harpen gaan bouwen, hoe moet dat?”. Eerlijk gezegd voelde ik ook een beetje paniek, want harp spelen en lesgeven over muziek in de zorg, dat is mijn specialiteit, maar harpen bouwen, dat is een ander vak. Dus ik raadde hen aan om eerst veel onderzoek te doen en zich in te lezen via internet over de verschillende harpen, het verschil tussen pedaalharp, haakjesharp en Zuid Amerikaanse folk harp, de soorten snaren, de houtsoorten enzoverder enzovoort. En toen, op een moment kreeg ik de ingeving om Patrice Fisher en Carlos Valladares uit New Orleans te benaderen. Zij stonden immers aan de wieg van ‘Arpas en Armonia’ in Guatemala, Brendy is deel van hun project en zij hebben tientallen harpen gebouwd. Nou, fantastisch, Carlos en Patrice waren enthousiast en ze stuurden meteen de bouwtekeningen voor de eerste Hondurese harpen.  Ze kwamen toevallig ook nog naar Europa de zomer van 2024. We hebben toen samen 2 concerten gespeeld, in Heythuysen georganiseerd door de Helende Harp en in mijn tuin, op een prachtige zomermiddag in juli. Deze events hebben weer wat inkomsten voor het harpen project opgeleverd maar vooral ook het contact tussen ons aangehaald.

En het avonturenverhaal gaat verder, want…. Carlos en Patrice besluiten om naar Guatemala te gaan in Oktober 2024, om een conferentie te organiseren over het bouwen van harpen. Dave en Sharon van de mooie Thormalen harpen uit Oregon komen! Met een koffer vol snaren, stempennen, bouwtekeningen en heel veel kennis. Dus, hup, drie Hondurese luthiers stappen op de bus om een week met deze mensen door te brengen en de kneepjes van het vak te leren. Ze nemen onderdelen van een nieuwe harp mee en zetten deze samen in elkaar.
Brendy weet het ook nog eens voor elkaar te krijgen om haar harp leerlingen vanuit Tegucigalpa naar Guatemala te halen en het wordt een heuse week van uitwisselingen. Mede gefinancierd door ons, wij betaalden voor hun eten en de busreis. Het was voor iedereen een onvergetelijke en inspirerende week.

Nu is het geld op maar de plannen huppelen door!

Zo heeft Claudia Miranda uit Brazilië de bouwtekeningen gedeeld van een klein 22 snaars harpje, dat we op de markt willen brengen voor lage prijs om iedereen die het wil een instrument in handen te kunnen geven. Het probleem is dat snaren en stempennen geïmporteerd moeten worden, die kunnen lokaal nog niet vervaardigd worden.
Hout, dat is er wel in Honduras, prachtig tropisch hardhout. En ik zit er bovenop dat duurzaam fair trade hout wordt gebruikt voor de harpen, van gecontroleerde kap. Zo klopt het hele plaatje.

Inmiddels ben ik al koffers aan t pakken om volgende week naar Honduras te gaan. Iedere avond urenlange chats en plannenmakerij om alles goed af te stemmen met de mensen daar. Om, het zal je niet verbazen, concerten te spelen, workshops therapeutische muziek te geven, ziekenhuizen muzikaal te bezoeken, vrienden te zien. Maar ook, om Sharon Dave Patrice en Carlos te ontvangen, voor concerten, lessen en het verbeteren van de kwaliteit van de harpen die in Honduras gebouwd worden. Ze komen speciaal naar Honduras om te helpen, ook op eigen kosten! Als klap op de voorpijl zullen we samen een concert geven voor het Podiumfestival BAMBU, in het Nationale Theater. Hopelijk kunnen nieuwe Hondurese harpisten beginnen met spelen op lokaal gemaakte harpen en groeit het project rustig door.

…Twee jaar geleden reisde ik met een paars harpje naar Honduras. Nu staan we hier. Een harp ensemble in Tegucigalpa dat zelfs al op TV is geweest, nieuwe Hondurese harpen….Eerlijk gezegd duizelt het me een beetje van alle enthousiaste betrokken activiteiten die gebeuren en nog op stapel staan..

Je kunt de luthiers volgen op sociale media, hun naam is Raices Sonoras en ze posten regelmatig fotos van het proces van harpen bouwen.

Maar wat ik zei, het sponsor-potje is leeg voor het harpenproject…
Draag je dit project een warm hart toe?

Donaties zijn welkom via tikkie of naar
Stichting Helende Harp, NL60 RABO 03757 11112
o.v.v. Honduras&Guatemala

Ik doe alles op vrijwillige basis, het geld wordt gebruikt voor harplessen van Brendy, opleiding van muzikanten voor therapeutische muziek, onderdelen voor harpen,  etc..

wordt vervolgd… in andere blog meer over het les programma Therapeutische Muziek