Met de IC naar de IC… met de kleine harp in de trein om te spelen op de IC i.s.m. stichting MuzIC is soms een dagtocht.
Maar ik doe het graag, het is welkom en dankbaar werk:
Afgelopen weekend heb ik gespeeld voor 3 wakkere mensen en 2 gesedeerde mensen op de IC van het Westeinde ziekenhuis in Den Haag. Ik kon dus ruim de tijd nemen voor iedereen en na afloop ook nog even in t midden van de ruimte zacht gespeeld. Wat ik speelde? Een gloednieuwe eigen compositie, het minuet van Rousseau, een nummer van de Stones en de Beatles, Rollercoaster instrumentaal van Danny Vera, vrije improvisaties op de Canon van Pachelbel en mijn favoriete stukjes van Simon en Garfunkel. Per patiënt is het klankenpalet anders, aangepast aan de ademhaling, huidige conditie, de leeftijd, de cultuur en natuurlijk, als iemand wakker is, wordt in een gesprekje bepaald wat is speel en hoe lang. Soms babbelen we gezellig, afwisselend met muziek, soms zijn een paar woorden al voldoende.
Ik speelde een tijd voor een gesedeerde man, op het ritme van zijn ademhaling, een klassieke improvisatie. Hoe mooi was het dat de verpleegkundige zei dat de waarden van meneer verbeterden: ze constateerde ontspanning en betere ademhaling.Daar doen we het voor!
Na afloop vertelde een collega nog even hoe fijn ze de muziek vindt: “Je neemt ons even mee naar een sprookjeswereld met die harpklanken”.